KORONKA DO MI艁OSIERDZIA BO呕EGO


Na pocz膮tku:

Ojcze nasz... Zdrowa艣 Maryjo... Wierz臋 w Boga...

Na du偶ych paciorkach (1 raz):

Ojcze Przedwieczny, ofiaruj臋 Ci Cia艂o i Krew, Dusz臋 i B贸stwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa na przeb艂aganie za grzechy nasze i ca艂ego 艣wiata.

Na ma艂ych paciorkach (10 razy):

Dla Jego bolesnej m臋ki miej mi艂osierdzie dla nas i ca艂ego 艣wiata.

Na zako艅czenie (3 razy):

艢wi臋ty Bo偶e, 艢wi臋ty Mocny, 艢wi臋ty Nie艣miertelny zmi艂uj si臋 nad nami i nad ca艂ym 艣wiatem.


W Wilnie 13 wrze艣nia 1935 roku s. Faustyna mia艂a wizj臋 anio艂a, kt贸ry przyszed艂 ukara膰 ziemi臋 za grzechy. Gdy zobaczy艂a ten znak gniewu Bo偶ego zacz臋艂a prosi膰 anio艂a, aby si臋 wstrzyma艂 chwil kilka, a 艣wiat b臋dzie czyni艂 pokut臋. W jednym momencie stan臋艂a przez majestatem Tr贸jcy 艢wi臋tej i w贸wczas nie 艣mia艂a powt贸rzy膰 swego b艂agania. Ale gdy odczu艂a w swej duszy moc 艂aski Jezusa, zacz臋艂a si臋 modli膰 s艂owami wewn臋trznie s艂yszanymi i zobaczy艂a, 偶e kara od ziemi zosta艂a odsuni臋ta. Na drugi dzie艅, kiedy by艂a w kaplicy, Pan Jezus jeszcze raz przypomnia艂 jej te s艂owa i dok艂adnie pouczy艂, jak nale偶y odmawia膰 t臋 modlitw臋 na zwyk艂ej cz膮stce r贸偶a艅ca.

W tej modlitwie ofiarujemy Bogu Ojcu: Cia艂o i Krew, Dusz臋 i B贸stwo Jezusa Chrystusa. Jego Bosk膮 Osobowo艣膰 i Jego Cz艂owiecze艅stwo. Recytuj膮c s艂owa najmilszego Syna Twojego - odwo艂ujemy si臋 do tej mi艂o艣ci, jak膮 B贸g Ojciec darzy swego Syna, a w Nim wszystkich ludzi, a wi臋c uciekamy si臋 do najsilniejszego motywu, aby by膰 przez Boga wys艂uchanym.

S艂owa: dla Jego bolesnej m臋ki nie oznaczaj膮 odwo艂ania si臋 do zado艣膰uczynienia z艂o偶onego przez Jezusa na krzy偶u, lecz - jak ka偶e wierno艣膰 literze i duchowi nabo偶e艅stwa do Mi艂osierdzia Bo偶ego - do mi艂o艣ci mi艂osiernej, jak膮 darzy nas B贸g Ojciec i Syn. Pragniemy wi臋c, aby bolesna m臋ka Syna Bo偶ego nie by艂a daremna, lecz przynios艂a owoce w 偶yciu naszym i wszystkich ludzi.

W koronce prosimy o mi艂osierdzie, dla nas i ca艂ego 艣wiata. Zaimek nas oznacza osob臋 odmawiaj膮c膮 t臋 modlitw臋 oraz wszystkich, za kt贸rych pragnie i jest obowi膮zana si臋 modli膰. Natomiast ca艂y 艣wiat - to wszyscy ludzie 偶yj膮cy na ziemi i dusze w czy艣膰cu cierpi膮ce.

Pan Jezus w kilkunastu objawieniach ukazywa艂 warto艣膰 i skuteczno艣膰 tej modlitwy oraz przekaza艂 obietnice, jakie do niej przywi膮za艂. Przez odmawianie tej koronki podoba Mi si臋 da膰 wszystko, o co Mnie prosi膰 b臋d膮 - powiedzia艂 do s. Faustyny, dodaj膮c: je偶eli to (...) b臋dzie zgodne z Moj膮 wol膮. Wola Bo偶a jest dla cz艂owieka samym mi艂osierdziem, dlatego wszystko, co jest z ni膮 niezgodne jest z艂e albo szkodliwe i dlatego nie mo偶e by膰 przez najlepszego Boga udzielone. Szczeg贸lne obietnice dotycz膮 godziny 艣mierci: 艂aski szcz臋艣liwej i spokojnej 艣mierci. Otrzymaj膮 je nie tylko ci, kt贸rzy sami t臋 koronk臋 odmawiaj膮 ale tak偶e konaj膮cy przy kt贸rych inni jej s艂owami modli膰 si臋 b臋d膮. Kap艂ani - powiedzia艂 Pan Jezus - b臋d膮 [j膮] podawa膰 grzesznikom jako ostatni膮 desk臋 ratunku; chocia偶by grzesznik by艂 najzatwardzialszy, je偶eli raz tylko zm贸wi t臋 koronk臋, dost膮pi 艂aski z niesko艅czonego mi艂osierdzia Mojego. Chocia偶 raz, ale w duchu nabo偶e艅stwa do Mi艂osierdzia Bo偶ego, a wi臋c w postawie ufno艣ci, pokory oraz szczerego i g艂臋bokiego 偶alu za grzechy. Odmawianie koronki jako zewn臋trzny wyraz wewn臋trznej postawy powinno odznacza膰 si臋 wytrwa艂o艣ci膮 bo Pan Jezus nigdzie nie powiedzia艂 - wyj膮wszy 艂ask臋 dobrej 艣mierci - 偶e si臋 b臋dzie wys艂uchanym po jednorazowym odm贸wieniu tej modlitwy.

Koronka - obok aktu: Jezu, ufam Tobie - jest najbardziej znan膮 modlitw膮 do Mi艂osierdzia Bo偶ego.
T艂umaczona jest nawet w narzeczach afryka艅skich i odmawiana we wszystkich zak膮tkach 艣wiata.